Afrikaanse oplossing

Als het tegenzit, is het tijd voor een feestje. Het is zondag. De garage is dicht. Even geen onderzoek aan de G. We bestellen een culinaire lunch bij de luxe Lodge Lilayi, gelegen naast het opvangcentrum voor babyolifanten in de stad Lusaka. De jonkies zijn in de natuur aangetroffen naast hun levenloze moeder. Gedood door stroppers. De rest van de kudde in paniek gevlucht en in geen velden of wegen te bekennen. Bij Lilayi Elephant Nursery worden de kleintjes met de fles groot gebracht. Totdat ze zelfstandig genoeg zijn. Dan worden ze in een Nationaal Park gekoppeld aan een nieuwe kudde olifanten, die hen liefdevol opnemen. Geromantiseerd verfilmd voor Netflix en vanaf deze maand te zien: ‘Holiday in the wild’. We herkennen de speenfles, de hut en de kleine olifanten. De set is echter op een fraaiere locatie neergestreken.

Ziekenboeg
Sinds een week hebben we op het terrein van Harry en Geke nieuwe buren, Lars en Kellie. Het raam van hun B&B kamer kijkt uit op onze daktent. Het jonge Nederlandse stel woont in Kafue waar de beruchte mug de ziekte malaria aan hen overdroeg. Via een doe-het-zelf pakket, gekocht bij een apotheek, stelden zij malaria vast. Beiden ziek. Niemand om hen te verzorgen. De B&B fungeerde als ziekenboeg. De medicatie slaat aan, binnen een week zijn Lars en Kellie weer fit. Op tijd malaria onderkennen en meteen medicatie starten is essentieel. We volgen hun voorbeeld en kopen zo’n pakket, dat wonderlijk genoeg niet meer kost dan één spuitbus anti-mug. Vanavond vieren ze met Harry en Geke en ons hun vertrek. Een super heerlijke pizza met krokante bodem in een Italiaans restaurant. Morgen gaan de Nederlanders verder met het opzetten van hun onderneming ‘By Life Connected’ voor het behoud en ontwikkeling van het natuurpark Kafue. Informatie over het initiatief staat op hun site, steun is meer dan welkom.

BMI
Met buikpijn zetten we maandagochtend de G in de garage over de ‘klusgoot’. Lukt het om de oorzaak van de elektrische storing op te zoeken? Flint, onze G expert in Nederland, heeft nieuwe mogelijke oorzaken opgesomd. Op minder voor de hand liggende plekken. De elektricien Tobias en Onno zoeken vastberaden en nauwgezet door. Ondersteund door hulpmonteur Brighton. Hij is 22 jaar en graatmager. Zijn BMI wijst ongetwijfeld ‘ondervoed’ aan. Onze gesmeerde lunch sandwiches slaat Brighton steevast af. Hij heeft zijn eigen vertrouwde maaltijd mee van huis. De meeste Zambianen eten Nshima. Vergelijkbaar met polenta. Gemaakt van maïsmeel. Voor velen het enige voedsel dat ze eten op een dag. In de supermarkt steekt hun boodschappenkar met slechts één zak maïsmeel, ter grootte van een cementzak, schraal af tegen onze gevarieerde levensmiddelen in een tot de rand gevulde winkelwagen.

Bypass
De dagen glippen door onze vingers. De mannen verwijderen zelfs de dieseltank en controleren alle draden eronder. Nog steeds geen oorzaak, dus geen oplossing voor de G. De gedachten over een plan B wint terrein. De kortste route naar een haven en de G naar huis verschepen. De lijst van alternatieve bestemmingen voor de overgebleven maanden, vult snel. We worden er nauwelijks vrolijker van.
De diagnosecomputer, met een stekker gekoppeld aan de G, sluit in ieder geval wel een aantal oorzaken uit. Een kortsluiting in de bedrading naar de lichten op de achterbumper, blijft het meest aannemelijke defect. Tobias knoopt elektriciteitsdraden uit zijn tweedehands voorraad aan elkaar voor een overbrugging naar de achterlichten. Zou het dan toch? We maken een proefrit in de buurt. Rijden zo ruig mogelijk, voor zover de veiligheid van de lopende forensen in de smalle berm dat toelaat. Een uur wandelen naar het werk is voor de gemiddelde Zambiaan gewoon.
Gelukkig houden de zekeringen gekoppeld aan de zojuist getrokken draden zich goed. Onze hoop op het voortzetten van de bijzondere Overlandreis vlamt weer op.

Oplossing
Het neemt een hele ochtend in beslag om alle ingrediënten voor de Afrikaanse oplossing te kopen. De aangeschafte draden worden aangesloten op de stekkers en vormen een bypass van de oorspronkelijke kabelboom. Het blijft gissen naar het defect. Daar leggen we ons bij neer. Op woensdagnamiddag is de laatste proefrit met splinternieuwe draden naar de achterlichten. Alles lijkt goed te gaan. Morgen de tweede poging de reis voort te zetten naar Nationaal Park South Luangwa. We zijn er helemaal klaar voor.

Enclave
Die avond bezoeken we voor de tweede keer met Harry en Geke de South Lusaka Country Club. De Nederlanders uit de omgeving ontmoeten elkaar en eten samen. Velen wonen hier al decennia. Vol interesse volgen ze onze avonturen. Wij leren op onze beurt van hun leven in Zambia. Hun banden met Nederland zijn niet doorgesneden. De optie om terug te keren, houden de meesten zorgvuldig open. De tweede generatie studeert in Nederland. Sommigen blijven daar. Anderen komen terug naar Zambia. Zoals een volwassen dochter haar keuze onderbouwt: ‘Nederlanders willen dat zaken op hun manier gaan. In Zambia moet je veel flexibeler zijn. Als het niet gaat zoals je wilt, dan moet je het maar willen zoals het gaat.’ Die mentaliteit spreekt haar aan. Het Zambiaanse motto hebben wij afgelopen week, tegen wil en dank, omarmt. Met die wijsheid zijn we klaar voor het volgende deel van de reis.