Goedgevonden

Het is zo ver, woensdag 22 augustus om 8.00 uur komt de douane de auto controleren. Het is handig om daar zelf bij te zijn, vernemen we. We zetten de wekker om 5.30 uur en staan gemotiveerd op, in de wetenschap dat we die avond in Citrusdal de eerste overnachting hebben. Eindelijk!

Vertrek uit Kaapstad
Onder het toeziend oog van de douane wordt het zegel van de container doorgeknipt. Het is een speciaal moment om na zes weken de auto weer terug te zien. De douane controleert nog het chassisnummer en gaat dan vrolijk naar het kantoor om de Carnet de Passage af te stempelen. Wij waren in de veronderstelling dat dit direct zou gebeuren. Niet dus. Dus weer terug naar het hotel, en om 16.00 uur ’s middags krijgen we het goede bericht dat de Carnet terug is en we de auto mogen ophalen. Dat betekent echter wel dat die avond alleen nog een camping in Kaapstad voor het donker bereikbaar is. We plaatsen alle tassen in de auto en starten maar. Totaal drie weken later dan gepland.

Zoektocht naar een accu
De volgende ochtend op de camping in Kaapstad pakken we de auto zo economisch mogelijk in. Ruim 7 maanden op pad. Onze langste reis ooit. Wat neem je mee? Bijvoorbeeld reserve onderdelen voor de auto. Afrika en Mercedes G is geen veel voorkomende combinatie. We doen de laatste controles en checken ook even met een spanningsmeter de accu’s. De auto start namelijk wat moeilijk sinds hij uit de container is gereden. Dit onderzoek wijst uit een van de drie accu’s de bootreis niet heeft overleefd. Deze accu zorgt samen met een identieke accu voor 24 Volt. Het is inmiddels 12:00 uur en alles heeft een plek in de auto gekregen. We kunnen eindelijk weg, op naar een Mercedes garage. Daar blijkt dat Mercedes Benz in heel Zuid Afrika maar één accu op voorraad heeft met de juiste afmeting, en die ligt in Port Elisabeth. We worden doorverwezen naar een bedrijf dat zegt de accu op voorraad te hebben. Bij aankomst blijkt dat toch niet het geval te zijn en worden we weer naar een ander doorgestuurd. Uiteindelijk komen we bij een bedrijf dat de benodigde AGM accu, met de voor Afrika zeldzame maat, op voorraad heeft. Hij heeft er zelfs twee. We nemen geen risico en vervangen beide start accu’s. Om 16.00 uur rijden we eindelijk naar Citrusdal. Als we goed doorrijden komen we voor het donker aan. We willen nog inkopen doen bij een supermarkt. We belanden echter in een dagelijkse woon-werk file. De beoogde camping heeft een goed restaurant. We besluiten de Spar voorbij te rijden om tijd te winnen en draaien de N7 op.

Eindelijk op weg naar Citrusdal, tenminste dat denken we
Het is prachtig weer en we genieten van de mooie natuur buiten Kaapstad. Op de navigatie zien we dat we net voor het donker aankomen. Tevreden kijk ik naar buiten. Totdat Onno opeens zegt, ‘de auto gaat in de nood-loop’. Oei, dat is serieus. Als de auto stil staat op de vluchtstrook, zien we brandstof in een dieseldouche onder de auto wegstromen. Het verkeer raast voorbij. Onno zoekt het lek onder de auto en ik plaats voor het eerst in mijn leven een gevarendriehoek op de weg. Een aardige vrachtwagen chauffeur stopt maar kan niet veel betekenen. Hij sleept ons naar een inrit van een boerderij iets verder op. Het zou fijn zijn als we op hun erf de nacht kunnen doorbrengen. Onno neemt polshoogte maar treft alleen een hond aan.

Ondertussen wordt het donker en we hebben nog maar één doel; weg van de N7. Onno belt de AA, de Zuid Afrikaanse ANWB. Tegelijkertijd stopt aan de overkant een vriendelijke dame in een stoere 4×4 auto. Ze heet Estelle en weet uit ervaring hoe vervelend het is; pech hebben op de N7. Het is gevaarlijk, niet alleen het verkeer dat met hoge snelheid rakelings passeert maar ook een beroving ligt op de loer. Estelle wil heel lief in haar auto blijven wachten totdat we een oplossing hebben. Ondertussen is Onno al enige tijd in gesprek met de AA, eerst moet hij zich identificeren en daarna de locatie op de app bevestigen. Dat is een hele toer met matig 3G bereik. De AA kan een dieplader uit Kaapstad sturen en dan de auto in een opslag zetten om vervolgens naar een garage te brengen. Dat gaat nog heel lang duren.

Gelukkig komt op dat moment de bewoonster van de boerderij thuis. We vragen haar of we de auto bij de woning mogen zetten. Ze stelt zich voor als Elnorene en belt haar vriend, François, die onmiddellijk zijn avonddienst onderbreekt en ons komt helpen. Hij is een diesel technicus en biedt aan de volgende ochtend het probleem te verhelpen. Het is een heel gastvrij stel dat Afrikaans spreekt. Onno is doordrenkt met diesel en mag douchen. Elnorene biedt aan eten te koken. Met nauwelijks eten in de auto is dat meer dan welkom. We hebben een leuke avond en horen veel over het leven in Zuid Afrika. De boeren in de buurt worden de laatste tijd beroofd, ze zijn op hun hoede. Bestuurders van auto’s die op de vluchtstrook van de N7 stilstaan, kunnen ook de omgeving verkennen en een doelwit zoeken. Dat wetende vinden we het nog meer bijzonder dat ze ons op hun erf hebben uitgenodigd.

De volgende ochtend vindt François al snel de boosdoener. We hebben de auto in Duitsland door ORC, een gespecialiseerd bedrijf in Mercedes G modificaties, van een extra brandstoffilter laten voorzien om voorbereid te zijn op slechtere brandstofkwaliteit. De brandstof toevoerslang die op het filter is aangesloten is niet geschikt voor zijn functie; een waterslang kan niet goed tegen diesel onder druk. Er zitten meerdere scheuren in. ‘Een kak pijpie’, noemt François het in het Afrikaans. Hij haalt een nieuwe dieselleiding in het dorp en plaatst die er handig onder. We bedanken hem uitvoerig, want zonder zijn hulp zou dit mankement vast weer een aantal dagen vertraging opleveren.

Om 12:00 uur kunnen we weer op weg en rijden het erf af naar de N7. Bij het zien van het naambord bij de afslag naar de boerderij grijnzen we beiden, we lezen de naam ‘Goedgevonden’.