Hondenweer
Grensgebied
Uganda & Kenia
27 januari – 4 februari 2020
Het is opmerkelijk nieuws in het droge seizoen. De weersvoorspellingen in Oost Afrika transformeren naar alarmerende waarschuwingen. We moeten rekening houden met langdurige stortregens en overstromingen. Terwijl het gortdroog zou moeten zijn in januari. De regio incasseert al maandenlang overvloedig regen. Kenia spant de kroon. Meer dan 120 mensen hebben hun leven verloren in het water. Slechts 15 cm snelstromend water kan een volwassene reeds meesleuren, aldus BBC. De nieuwszender licht toe dat De Pacific El Niño ook wel La Niña genoemd, verantwoordelijk is voor de droogte in Australië en hevige regenval in Oost Afrika.
One-stop-border
Het mooie weer verdwijnt rap op de camping aan de Victoria Nijl in Oeganda, waar we vijf dagen verblijven. De stortvloeden zijn niet meer te ontwijken. Een aantal dagen kilometers vreten in Kenia ligt nu voor de hand. Droog in de auto, nu we buiten niets te zoeken hebben. Eerst een kleine grensovergang. Klein is fijn. Minder passanten dus korte wachttijden. Gemoedelijke douanebeambten. De naam one-stop-border is misleidend. De grensprocedures gehuisvest niet in één maar drie verspreide gebouwen. Voor het paspoort-stempel-gebouw staat een rij met zeker 60 vrouwen in paarse polo-shirts met opdruk. East Afrika Conference of Women Ministeries, staat op het ronde embleem. De conferentie is te einde. Ze reizen terug naar huis. Ebola-check, vingerafdrukken afnemen en pasfoto schieten. Dit vergt veel tijd. Na ruim anderhalf uur is het dan zo ver. Alle stempels op de juiste plek. Niets staat de toegang tot de republiek meer in de weg.
Van de regen in de drup
Nog 60 kilometer rijden naar de beoogde Cottage & Camping in Bungoma. Over asfalt. De reis voorloopt voorspoedig. Ruim voor het donker valt, op plaats van bestemming. Maar dan gaat het mis. Vlak voor de stad is de weg afgesloten. Het verkeer wordt omgeleid. Een pijl naar links geeft de tijdelijke route naar Bungoma aan. Dat is meteen de laatste wegbewijzering. We moeten het verder zelf uitzoeken. De navigatie houdt geen rekening met de gevallen hoosbuien van de afgelopen periode. De wegen op de aangewezen route zijn inmiddels onbegaanbaar. Noodgedwongen rijden we door. Op zoek naar een berijdbare weg. Het is al donker wanneer we het toegeven. We zijn volledig verdwaald. We kiezen het vorige stadje als baken en vandaaruit over de asfaltweg C32 naar de grote doorgaande verkeersroute. De bijna 20 km lange C32 mist echter enige plaveisel. We zijn veroordeeld tot off-road rijden. Het gaat steeds harder onweren. We hebben medelijden met de tot op de huid doordrenkte voetgangers en brommers. De diepe plassen zijn voor hen onbegaanbaar.
Paradijsje
Met een vertraging van bijna twee uur staan we eindelijk voor de dichte ijzeren toegangspoort van de Cottage. Het hemelwater komt met bakken naar beneden. De enige wijze om de aandacht te trekken is op de grote deuren te bonken. Het telefoonnummer is onbekend. Inmiddels toch zeiknat, hamer ik een paar minuten door. Geen enkele reactie. Terug naar een café op de hoofdweg. Daar weten ze te vertellen dat de prachtige Cottage door mismanagement is gesloten. Onno vindt een tweede verblijfoptie op iOverlander. Gelukkig doen ze daar na een halve minuut slaan op de poort wel open. Ze tonen een verwarmd cottagehuisje met prima bed. In de onophoudelijke stortbui is iedere plek met dak een paradijsje op aarde. Pas tegen middennacht gaat de down pour over in een gewone plensbui tot de zon weer opkomt. Welkom in Kenia.
Verregend weekend
De volgende campsite koketteert met beroemde gasten. Bill Gates logeerde een decennia geleden op deze plek. De twee na rijkste man ter wereld verrichte vrijwilligerswerk in een naburig ziekenhuis. De mooie locatie in de natuur op een berg is uitstekend te beveiligen. De hoge ligging trekt ook olympische sporters aan. Extra veel rode bloedlichaampjes kweken voor de wedstrijd. De weersvoorspellingen beloven dat de komende vijf dagen nog zeer veel water valt. De manager meldt elke dag de gemeten neerslag; 60 millimeter, 44 millimeter. Ter vergelijking, in hele maand januari is in Nederland gemiddeld 50 millimeter gevallen. We verblijven twee dagen op de bank bij de openhaard met een iBook triller en warme thee. Omringt door Keniaanse dagjesmensen. Op vrijdagavond de verliefde stelletjes, voor Afrikaanse begrippen ongewoon intiem. Op zaterdagmiddag eten de kinderrijke families gerechten van de heerlijke menukaart.
Alarmerende berichten
Op social media en de nieuwssites worden ondertussen de gevolgen van de enorme regenval gedeeld. Een filmpje met toeristenterreinauto die de modderige bocht in een natuurpark net iets te snel neemt en kantelt op de zijkant. Maar liefst tien Lodges en Campsites in het park Maasai Mara zijn weggespoeld, toen de Talek rivier teveel water te verstouwen kreeg. De terreinauto’s wanhopig op het hoogste punt geparkeerd. De toegangsbrug over de rivier is volledig vernield door de kracht van het water. Slechts een kwart van het park is nog bereikbaar, volgens de eigenaar van onze camping. We gaan het meemaken. Morgen. Nu we toch in de buurt zijn, houdt niets ons tegen.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Hallo Onno en Ingrid,
Even een teken van leven van Simon en mij.
Wat een weer en wegen ongelofelijk.
Wel prachtige foto’s.
Hier denken de vogels en de struiken dat de lente al begonnen is.
Het heeft nog geen dag gevroren.
Liefs van Simon en Annemari
Bij ons wordt het weer ook mooier. We hebben een paar dagen op een heel fijne plek gestaan met een goed restaurant en openhaard voor als het weer eens regende. Morgen gaan we weer op pad, richting Maasai Mara National Park. Hopelijk dan weer positieve verhalen 🙂