Zout en edelstenen

Op onze route ligt een geheimzinnig stadje, Orapa, genaamd. Na dagen verblijf in natuurgebieden is onze voedselvoorraad behoorlijk geslonken. Hoogste tijd voor boodschappen. Het is echter zondag en geen steden in deze streek. Het mysterieuze plaatsje is op de kaart aangeduid met enkel een witte blok. Het stratenplan ontbreekt. Het is een mijnbouwgebied, alleen met vergunning te betreden. Op de App iOverlander lezen we dat een medereiziger daar inkopen heeft gedaan. Tijd voor afwisseling: een stadsavontuur.

Geheimzinnig stadje
De jonge vrouwelijke poortbewaker van Orapa, houdt voet bij stuk. We komen alleen binnen met een uitnodiging van de sitemanager. We laten ons ook niet wegsturen. Teneinde raad belt de dame haar manager. Die wil Onno zelf spreken. Daarna stelt hij nog vragen aan de bewaakster, die ze alle drie met ja beantwoordt. ‘ Zien ze er stoffig uit? Is hun haardos ruig? Zijn ze bruinverbrand? Dan zijn het échte overlanders, dat kan geen kwaad.’ We krijgen de felbegeerde vergunning. Dure auto’s rijden op straat; Mercedes E en S klasse, BMW’s en Audi’s. De supermarkt verkoopt luxe producten. Zelfs Cola Zero, die in de rest van Botswana tijdelijk niet leverbaar is. We worden nieuwsgierig naar wat ze hier eigenlijk delven. Het is de grootste diamantenmijn ter wereld in open lucht, aldus internet die avond.

Zoutpannen
De auto beladen met nieuwe voorraad gaan we richting de Makghadikgadi zoutpannen. Het gebied en de camping wordt beheerd door de local community. Op internet is veel geklaag over de prijzen die ze rekenen en schamele faciliteiten op de campingsite. Als de lokale gemeenschap daardoor de zoutvlakten goed geconserveerd houdt, vinden we het bedrag helemaal waard.
Het is magnifiek, het uitzicht op de witte zoutpannen. Het zout wordt afgewisseld met grasvelden. Feeëriek zijn de fata morgana’s aan de horizon. Die, zoals het hoort, verdwijnen als we dichterbij komen. Onno geniet van het rijden op het spiegelgladde zout. Zelfs geen wasbord dat de snelheid tempert. Midden in de vlakte ligt een eiland, Kubu Island, omringt door veel baobabs. Daar overnachten we. Inderdaad weinig faciliteiten, wel een subliem vergezicht over de zoutvlakte. Zo’n kampeerplek is onbetaalbaar. Dat geldt ook voor de zonsondergang tussen de baobabs. Direct opgevolgd door een volle maanopkomst. Deze geeft verrassend veel licht. Daardoor hebben we de hele avond nog uitzicht op de bomen.

Beroemde Baobabs
De geplande route de volgende dag gaat langs en door een andere zoutvlakte. Tenminste dat lijkt zo, gezien de witte kleur op de landkaart. In werkelijkheid zien we niet meer dan zand. En gras. De eentonige track leidt nog langs memorabele plekken. Twee grote Baobabs, waar rond 1860, ontdekkingsreizigers ons voorgingen. Een van de grootste Baobabs van Afrika, is inmiddels ter aarde gegaan. Gesplitst in drie uiteengevallen delen, ligt 1000 jaar geschiedenis op de grond. De herinnering aan zijn ontdekker, Chapman, blijft levend. De andere bekende Baobab is ontdekt door collega-ontdekkingsreiziger Green. Ook Dr. Livingstone schijnt hier zijn initialen in de boom gekerfd te hebben, maar de letters DL kunnen we niet ontwaren. Wij zijn blijkbaar niet uit het goede hout gesneden om als ontdekkingsreizigers door te kunnen gaan.

Delicatesse
Het kwik geeft al weken temperaturen rond de 40 graden aan. De basicuitrusting van de auto is gelukkig wel voorzien met een airco in twee standen, uit en aan. Heel koel wordt het echter niet. Voor ons op het pad rennen drie ezels, met net iets te zware mannen op hun rug. Waarschijnlijk boeren, gekleed met lange mouwen en broeken, stoffig van het zand. Als we de verhitte ruiters inhalen, schreeuwen ze om water. We geven de laatste fles naast mijn stoel, die nog halfvol is. De man houdt de fles tegen zijn wang. ‘Too hot’, oordeelt hij. Tot mijn verbazing. ‘More water’, zou beter passen bij de omstandigheden. In de woestijn is koud water een delicatesse. Ook voor ons. We koesteren de waterfles in de koelkast.

Beurt
Over het asfalt gaat de weg naar Francistown. Een paar dagen op een camping de website weer bijwerken. De G krijgt hier de geplande 10.000 km beurt. Bij de enige officiële Mercedes dealer in Botswana. De laatste plek om de reis door Zimbabwe goed voor te bereiden.